Categorieën
Poëzie

Erik-Jan Hummel

Poëzie | Drie nieuwe gedichten van Erik-Jan Hummel

om jou mijn armen breken, alles zal ik 
breken, zal je ooit weten dat ik precies zo
er is niets te redden, ik zal niet wegrennen

ik heb geen vragen, het zal vast regenen
we bloeden niet als we niet vechten
gooi je armen in de lucht, ik ben hier 

om je te halen, je goede kleren liggen 
in de auto, we verliezen onze shirts 
in het vuur vanavond, hoe kan iemand

weten hoe precies zo te zijn, ik zal ooit
weten dat ik dit zou hebben gewild
weten dat ik voor jou alles zou breken – 
je vraagt of ik een touw meeneem 
want je hebt het plan haar huis 
aan de auto vast te binden en mee 
te slepen naar ons huis, heel graag 
zou ik me verbeelden dat ik dat kon  

dat ik zeg dat ik je begrijp, omdat 
ik je begrijp, en staan de huizen 
er eenmaal, of ik dan met de boor 
gaten sla groot genoeg voor jou 
op de groei, ik verbeeld me dat –  

ik verbeeld me een touw 
verdien ik het om soms blind
om zonder tong, een permanent
gebroken kaak, een castratie – 
omdat niemand het vraagt, kan ik
geen ja zeggen, alleen lichten doven

thuis vind ik de weg op de tast
alles ligt waar ik het heb gelegd
alleen jij ligt overdwars op mijn bed
met het licht aan kan ik niet slapen
met het licht aan zijn we samen

voor jou doe ik alles uit
Erik-Jan Hummel

Erik-Jan Hummel is vader, docent filosofie, Nederlands en poëzie, recensent op Tzum en schaker. In 2022 is zijn dichtbundel binnen blijven uitgekomen bij De kleine Uil.

Foto auteur: Alfred Oosterman

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *