het opblaasbootje op zolder en wat erin zit De laatste vinding een geur van zwavel de smaak van vissenkoppen taal van angsthazen oesters uit Whitstable een mannenkoor – of lieve liefdesdromen een slag in het duister ik heb me ingedekt me ingedekt schaars geloof en huiverend vermoeden dikke mascara – of toch insectenvleugels ik heb me ingedekt me ingedekt de akkers zijn doordrenkt verloren zijn de oogsten lessen in traagheid vergeten goden met spitse oren een toevalsgenerator kerstboodschappen ik heb me ingedekt me ingedekt de akkers zijn doordrenkt verloren zijn de oogsten ik heb me ingedekt goddomme verraderlijke psalmen denkbeeldige wind absolutie en geile nonnen dag en dauw geen achilleshiel in het licht van de profetie weerberichten ik heb me ingedekt me ingedekt de akkers zijn doordrenkt verloren zijn de oogsten ik heb me ingedekt goddomme laat het water komen
Dinie Sophie Fintelman (Appeltern (1951), Groede) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde op de Nutsacademie in Middelburg. Publiceerde gedichten bij Liverse, Dordrecht: 'Bots', 'Aan de roekelozen', en 'Een uitzicht waar iets over viel te zeggen'. Poëzie van haar verscheen bij Meander, Vers op Zondag van de PZC, Deus Ex Machina, Ambrozijn, Ballustrada, en Roer