Meneer Ng het echoot als stationshal niet dat er echt treinen rijden maar er staan wel stootblokken het zijn de omgevallen rollators van melaatsen die weer kunnen lopen na een afgewogen traject bij de psychiatrisch psycholoog met aandachtsgebied zelfverzekerdheid de lange wachtlijst hoor je terug in de volle wachtkamer verkerend in een zelfverzorgende staat waarin afgesproken werd dat allen elkaar op zullen beuren alvast wat beter zullen maken alvorens je zelf aan de beurt bent iedereen heeft een buddy behalve meneer Ng (die zie ik voor het eerst) elke keer wanneer de deur opengaat en andermans naam genoemd wordt zakt zijn nek lager naar de grond gehoorapparaten vergeten zul je net zien is de omroepstem ook nog schor waardoor een en ander niet kraakhelder op het perron weerkaatst wordt totdat hij in de spiegelgladde vloer het tegelbordje ziet, hij weet nu zijn hangende hoofd te tillen en leest: sta op en loop het leven in (wij werken helaas alleen op afspraak)
Regenboogpenselen geen gezeur – de donkergrijze stralen uit dat zij aan de beurt zijn, de karma hebben totaal ontplooibaar naar het plaatje ze liggen niet voor niets bovenop de blauwe daarentegen doen het beter bij de gedoodverfde schoenen, al doorschijnt daar wel een gat gaatje, in wording, ziet niemand, zeker weten doe ik het alleen niet. Had ik maar Van Gogh-groene als toen die jongen in mijn klas, die me bijna naadloos pasten, nu vast astronaut is, of minister af en toe in elk geval gemist wordt als hij ’s ochtends niet verschijnt jongen toch, waarom heb je die gele nog bezaaid met regenboogpenselen je raakt ze nooit aan, laat staan dat je ze draagt op een dag als vandaag en toch, het zou kunnen, als gunst voor hun geduld sterker nog, onder de vlakte van het katoenen bestaan beïnvloedt hun ligging de keuze zonder zelf gekozen te worden da’s pas sterkte ze maken me stiekem minder standaard onsaaier, kleurrijker, als een schilder in de kunst in de file naar zijn werk ik ben eruit, geel mag eindelijk eens op de misschienstapel nu eerst een onderbroek
Oscar Tops
Oscar Tops is dichter en arts. Zijn gedichten werden geselecteerd voor publicatie in meerdere bloemlezingen. In 2022 werd hij genomineerd voor de ILFU-poëzieprijs. Oktober 2023 verschijnt zijn eerste bundel. Naast gedichten, schrijft hij columns voor artsenblad Medisch Contact. Ook is hij bezig met een luchtig boek over zijn specialisme: oogheelkunde.